woensdag 29 mei 2013

Speeltuin voor jong en oud

Begin mei trokken we met een aantal vrienden een weekendje naar "la Fôret de Fontainebleau", een gigantisch bos gelegen op 65 km ten zuidoosten van Parijs.

Het bos staat vooral bekend onder de klimmers als uitgelezen plaats om te boulderen: een vorm van klimmen, maar dan zonder touw, klimgordel of andere hulpmiddelen en meestal op niet al te hoge rotsen. Maar ook voor niet-klimmers is er vanalles te doen in de omgeving: wandelen en paardrijden in het bos, het kasteel van Fontainebleau bezoeken,...
Midden in het bos ligt een enorme open zandvlakte, omgeven door allerhande vreemde rotsformaties ("Cul de Chien"). We hebben er het kind in ons terug bovengehaald, klauterden en sprongen van rots op rots en namen af en toe ook de tijd om een echte route te klimmen.
 
De zandvlakte bij "Cul de Chien" is vooral gekend onder de klimmers en trekt voor de rest weinig volk, ondanks de uitzonderlijke omgeving. Om er te geraken moet je even zoeken, want het staat niet goed aangegeven. Het gemakkelijkste is om de parking te gebruiken aan de D16 tussen Le Vaudoué en Noisy-sur-Ecole, vlak naast het kerkhof (coordinaten parking: N 48.372929, E 2.510827). Vanuit de parking vertrekt een zandweg door het bos (Chemin de la Plaine de Jean des Vignes). Wandel voorbij de rotsen van Roche aux Sabots aan je rechterkant en sla na ongeveer 500m rechts af (bij een eerste zandvlakte). De weg leidt je naar de open zandvlakte, met de Cul de Chien  aan de linkerzijde (20 minuten stappen vanaf de parking).
 
Boulderen kun je trouwens ook indoor doen in de zaal Bleau in Gent (voor jong en oud). 

vrijdag 24 mei 2013

Naaisel 16 : verversmatje

Mijn eerste zelfgemaakt kraamcadeau'tje is een feit:  
Voor de ouders van Arthur maakte ik met veel plezier (en gezweet!) een meeneem-verversmatje. Goed voor wanneer kleine Arthur vanuit Parijs op familiebezoek komt!
De inspiratie haalde ik uit deze duidelijk tutorial, maar ik nam andere afmetingen en gebruikte toile cirée langs één zijde zodat het matje ook in het gras kan gebruikt worden (of voor wanneer Arthur echt wel heel vuil is!).
Het biaisrandje met bijhorend lint onderaan het matje is er volledig toevallig gekomen: ik was nogal aan het afzien om de onderkant netjes toe te stikken en de enige oplossing om het geprust te verbergen was door biais te gebruiken. "Waarom dan geen lintje voorzien om het matje toe te houden?" zei een meer ervaren naaister. En zo geschiedde....
 
Aan de andere (zachte) zijde werden twee zakjes voorzien om de pampers op te bergen. Ik voegde ook nog een laag molton toe zodat Arthur lekker zacht zou liggen en wat extra speeltjes om hem bezig te houden (hij houdt niet van verversen).
Nu kan Arthur zich tijdens het verversen bezig houden met het ontdekken van het belletje, de knoop, het vilt en de toile cirée al dan niet met vulling.


De toile cirée is van Petit Pan, voor de badstof gebruikte ik één van de handdoeken die we op overschot hebben, het molton en de stof met witte en rode bollen is van Veritas en het lint komt uit de kast van de Babbelende Bobijntjes.

De Babbelende Bobijntjes? Jawel, een deel van dit cadeautje maakte ik tijdens een bijeenkomst van de Babbelende Bobijntjes, een nieuw naaiclubje in mijn buurt. Ik ging er vorige maand voor het eerst naartoe en zal zeker nog terug gaan. Het past trouwens helemaal in mijn voornemen om nieuwe mensen te leren kennen in mijn gemeente!

dinsdag 21 mei 2013

Terug van weggeweest

Het is hier even stil geweest, maar daar had ik een goede reden voor: de afgelopen weken was ik namelijk met de familie op rondreis in Zuid-Afrika.

Er komt nog een uitgebreid verslag van de reis op mijn reisblog, maar eerst zal ik nog wel even zoet zijn om de meer dan 350 ongelezen feeds in te halen...In afwachting van het verslag verzamelde ik dus alvast een aantal indrukken:

We genoten er vooral van de prachtige natuur...




...en kwamen in (en rond) het Kruger Park de Big Five en nog vele andere wilde dieren tegen...




...om vervolgens langs afgelegen wegen in Swaziland te rijden.

We maakten meerdere korte en lange, spannende wandelingen...


...en na de zware tochten sliepen we in prachtige lodges en hutjes.

We werden tussen al dat moois toch even stil van de geschiedenis van Zuid-Afrika in het Apartheidsmuseum...

...maar boven alles genoten we vooral van de zon!


woensdag 1 mei 2013

Het Hallerbos op zijn mooist

Het stond al een tijdje in de agenda: "boshyacinten spotten in het Hallerbos". Door de strenge winter kwam de bloei van de blauwe bloemen echter wat later. Enkele dagen geleden las ik nog een verslag bij Plutomeisje, toen de bloemen nog niet allemaal in bloei stonden. Volgens deze website, waar je de bloei van de wilde bloemen live kunt volgen, was het vandaag het ideale moment om de bloemen te spotten. Het dagje congé kwam als geroepen!

We maakten een wandeling van 10 km tussen een tapijt van blauwe boshyacinten, prachtig! Het volledige verslag (en uiteraard de foto's!) kun je op mijn wandel- en reisblog lezen: www.yellowlaurieopreis.blogspot.be.

Bij thuiskomst hebben we nog een dik uur in hangmat geslapen, met het zonnetje op ons gezicht. Na de welgekomen rustpauze, hebben we de tuin onder handen genomen: tegen het hek achterin hebben we Oost-Indische kers gezaaid en de ganzerik hebben we dan weer flink gesnoeid, tot 15 cm van de grond. Op het naamkaartje dat tevoorschijn kwam lazen we "95 BEF". Het werd precies dringend tijd dat die struik eens gesnoeid werd!