donderdag 31 januari 2013

Secret Santa: nog even wachten...

De deadline voor Secret Santa is ondertussen al meer dan een maand voorbij, en toch wacht ik nog op mijn pakje. Gelukkig kreeg ik al eind december een kaartje van mijn Secret Santa waarop stond dat ik nog even geduld moest uitoefenen. Ik had bijna het wachten opgegeven, maar hij/zij moet het gevoeld hebben want eergisteren lag dit in de brievenbus:
 
Oef! Mijn Secret Santa is me niet vergeten! Nu nog hopen dat mijn nieuwsgierigheid bijna ingelost wordt, want zo twee keer per dag de brievenbus gaan checken is er toch wel wat over...

maandag 21 januari 2013

Naaisel 9: de zakdoekdooshoes

Hoe kun je je tijd nuttig besteden als je met koorts, snot en slijmen gedoemd bent om op zondag thuis te blijven? Juist ja, door een zakdoekdooshoes te naaien: komt ie meteen van pas!
 
De zakdoekdooshoes (wat een woord!) stond al een tijdje op mijn to-do lijst maar het was wachten op de Zo Geknipt Sew Along en een stevige valling om ze ook effectief te maken. In huis en in de auto slingeren altijd wel zakdoeken rond, meestal in van die lelijke kartonnen zakdoekdozen. Een mooi omkeerbaar hoesje komt dus zeker van pas.
 
Het is bij deze ook de eerste keer dat ik biais gebruik: ik had het al die tijd uitgesteld en nu was er geen ontkomen meer aan. Al bij al viel het goed mee. De uitleg uit het boek was duidelijk en de tips op Facebook kwamen goed van pas: biais dubbelvouwen en strijken alvorens je begint en dan is de rest een fluitje van een cent. Of toch bijna.
De stofjes en biais komen van Noeks, de inspiratie voor de stofjes haalde ik bij deze madam.
Laat het snot maar komen!

zondag 20 januari 2013

De lekkerste appeltaart die er is

Tot voor kort maakten we onze appeltaart altijd door gewoon de appelschijfjes op een rol bladerdeeg te leggen en daar wat kaneel en suiker over te doen. Maar sinds we dit recept met speculoos hebben uitgeprobeerd, willen we niets anders meer. Dit is bij verre het lekkerste recept voor appeltaart. En het is ook nog makkelijk om te maken.
Dit heb je nodig:
  • een rol kant en klare bladerdeeg
  • 12-tal speculoosjes
  • 4 appels
  • 120 g boter
  • 120 g suiker
  • 2 eieren
Leg het bladerdeeg op de bakvorm en prik er gaatjes in met een vork.
Verbrijzel de speculooskoekjes en verdeel over het deeg.
Snij de appels in schijfjes en schik ze op de laag speculoos.
Maak een mengsel met de gesmolten boter, suiker en (hele) eieren en giet het mengsel over de appelen.
Laat 45 min in een oven op 200° bakken.

Smakelijk!

donderdag 17 januari 2013

Brrr...rijp

Die koude temperaturen zorgden deze morgen voor een prachtig schouwspel in de tuin. Alle takjes en blaadjes waren mooi bedekt met "rijp".
 
Enig minpunt aan al dat "rijp": alles, echt alles krijg je te zien....

 
Ik weet al wat gedaan van zodra de zon terug is!

donderdag 10 januari 2013

Naaimachine van't straat gevist

Ken je dat programma op tv  "extreme verzamelwoede"?
Wel, mijn pa heeft veel weg van de mensen die je in die programma's tegenkomt: zijn piepklein appartement in centrum parijs zit tjokvol dozen en spullen die hij op rommelmarkten of zelfs gewoonweg op straat bij het grof huisvuil gevonden heeft. Alles wat enigszins nog werkt komt op die manier terecht tussen de andere spullen in zijn living. 

Wegsmijten is geen optie, weggeven daarentegen kan hem wel smaken. En zo kreeg ik onlangs deze valies die hij van 't straat gevist heeft (zonder de kat dan wel):

Nadat de kat de (loodzware) valies uitvoerig bestudeerd had, nam ik even een kijkje naar de inhoud. Dit is wat ik ontdekte: 
Een Pfaff naaimachine in perfecte staat (op een laag stof na), inclusief handleiding en bewijzen van controle en onderhoud gedateerd uit 1980 tot nu. Dat is wel wat anders dan de naaimachien van Ikea die ik tot nu toe gebruikte! Met dank aan een zeker madame Flego uit Parijs, of althans de (klein)kinderen (?) die dit juweeltje zomaar op straat hebben achtergelaten.
 
Nu rest er me alleen nog de machien te laten nazien en uitkuisen en dan kan ik vanaf nu ook leren borduren, knoopsgaten naaien etc...
Iemand een goed adres voor een volledige onderhoud van een naaimachien?

maandag 7 januari 2013

2013 en alle gevolgen

Het nieuwe jaar is al even ingeluid en het wordt dringend tijd om mijn goede voornemens kenbaar te maken. Ik las ergens dat voornemens beter worden volgehouden als je ze van de daken schreeuwt. Sociale controle heet dat.

Hier zijn ze dan:
  1. Minstens 1 x per maand een lange wandeling maken, daar  een verslag over schrijven en het verslag hier posten
  2. Tweewekelijks op date gaan met mijn vrouw in spé en de Iphone's thuislaten.
  3. Elke dag minstens een stuk fruit eten 
  4. Minstens 10 boeken gelezen hebben in 2013
  5. Mensen leren kennen in mijn nieuwe gemeente
  6. Elke dag vòòr 23u in bed kruipen
Het eerste voornemen werd op nieuwjaarsdag al meteen goed ingezet, we maakten een fijne wandeling in de omgeving. Misschien niet lang genoeg en al zeker niet om daar een verslag over te schrijven, maar het is toch een goed begin.
Het tweede voornemen staat al ingepland in de agenda. We mogen elk om beurt kiezen wat we gaan doen. De eerste date mocht Uli kiezen en zal doorgaan in het gemeentelijk zwembad (mmh).

Sinds 2013 aten we ook al elke dag minstens een stuk fruit. Ik weet wel dat het 2 stukken fruit per dag zouden moeten zijn, maar laten we eerlijk zijn: voornemens moeten realistisch zijn. Vandaar dus "minstens één stuk fruit".

Aanvankelijk stond tussen de voornemens ook  nog "Deze week aan tafel verderzetten". Na even beraad te slaan, heb ik uiteindelijk besloten om er toch een eind achter te zetten.
Na 24 weken foto's te trekken van mijn avondeten en dus 216 maal de Iphone boven te halen terwijl een dampend bord vol lekkers wacht om opgegeten te worden, tot vervelens toe van mijn omgeving en met soms genante situaties tot gevolg, heb ik besloten dat het genoeg is geweest. Er kruipt veel tijd in en ik haal er niets bijzonders uit. Dus geen "Deze week aan tafel" meer vanaf nu, en hopelijk een beetje meer tijd in de plaats. 

woensdag 2 januari 2013

Naaisel 8: Kersenpitkussen met rijst

Het laatste naaisel van 2012 werd alweer een kersenpitkussen met rijst, deze keer als cadeautje voor een vriendin.
Het leuke aan de kersenpitkussens is dat het echt poepsimpel is. Ideaal dus als je een restje stof hebt liggen en in no-time een leuk cadeautje wil maken. 
 
Een tutorial of patroon is niet eens nodig: je snijdt gewoon twee even grote stukken stof uit (de buitenstof) en twee even grote stukken flanel (uit een oud laken of pijama bijvoorbeeld). De vorm en grootte kun je zelf uitkiezen: rechthoekig, vierkant, lang en smal, in de vorm van een wolk, een kat, ... het maakt niet uit.
 
De buitenstofjes leg je met de mooie kanten op elkaar met daarop langs beide kanten een even groot laagje flanel. Vervolgens stik je helemaal rond, en laat je langs één zijde (naar keuze) een vijftal cm ongestikt om als keergat te gebruiken. Zo:
Via het keergat keer je je kussentje om en dan vul je het met rijst (ik gebruikte risottorijst want dat hadden we nog staan) tot je nog net het keergat kan toenaaien.  
Als je een groter kussen maak kun je het onderverdelen in aparte kussentjes zodat de rijst mooi verdeeld blijft over het kussen. Je vult dan een deel van je kussen met rijst, houdt de rijst op z'n plaats met speldjes en naait het eerste stuk dicht. Dit herhaal je tot je hele kussen vol rijst zit. Zoiets:
Het keergat toenaaien doe ik gewoon met de machien (ik haat naaien met de hand), door nog eens helemaal rond het kussen te stikken (ook handig als extra versteviging). Niet vergeten eerst de hoekjes weg te knippen alvoren de stof te keren.
 
Als mijn uitleg niet duidelijk is, geen nood, op deze website staat alles uitgelegd met foto's. Je kan trouwens ook geurtjes toevoegen aan de rijst (lavendel,..) zodat je hele huis lekker ruikt als je het kussen opwarmt (2 à 3 minuten, afhankelijk van je microgolfoven). Heerlijk!
 
Omdat het zo snel en simpel is, maakte ik tussendoor ook deze mini-kussentjes om als handenwarmers in de jaszakken te steken als het buiten erg koud is: